από το 1870

(Το δημοσίευσε ο Αναστάσιος Βυζάντιος, Έλληνας διπλωμάτης, ποιητής, λογογράφος και πολιτικός δημοσιογράφος του 19ου αιώνα (1839 - 1892), στην εφημερίδα «Νέαι Ημέραι» τον Μάιο του 1870.)

«Πιθηκίσαντες τα πάντα, επιθηκίσαμεν, φυσικώ τω λόγω, και τα κόμματα. Οι περί το συνταγματικόν πολίτευμα φιλοσοφήσαντες πρέπει να καταβώσιν εις Ελλάδα, όπως ίδωσι που κατήντησεν ο σωτήριος και αναγκαίος θεσμός της συμπολιτεύσεως και αντιπολιτεύσεως. Ότι παρ΄ άλλοις είναι ευγενής άμιλλα και αμοιβαίος έλεγχος, παρ΄ ημίν μετεβλήθη εις τυφλήν εμπάθειαν και εις εμφύλιον πόλεμον. Υπάρχει ανιούσα τις κλίμαξ διαφθοράς, αρχομένη από του τελευταίου ψηφοφόρου και λήγουσα εις τον πρωθυπουργόν, και εν τη σκολιά ταύτη κλίμακι είναι αδύνατον να μείνει τις όρθιος και ακηλίδωτος. Το κέντρον δε της διαφθοράς, ο ασκός του Αιόλου, εξ ού απολύονται επί της Ελλάδος ο μαρασμός και η ατίμωσης, είναι το Ελληνικόν Βουλευτήριον. Πόσοι ψηφίζουσι κατά συνείδησιν; πέντε ή δέκα. Οι δε λοιποί; κατά τας δωρεάς, ας προχέει η εξουσία, ή κατά τας ελπίδας, ας παρέχει η αντιπολίτευσις. Εις ουδέν χρηματιστήριον πιστεύομεν να γίνωνται τόσαι δοσοληψίαι, όσαι εν τω αχυρώνι εκείνω, όστις εν Αθήναις καλείται Βουλευτήριον..»