Πέμπτη 30 Μαΐου 2013

Η αποφράς, για τον Ελληνισμό, ημέρα της άλωσης ας μη φεύγει από το μυαλό μας και να φροντίζουμε πάντα να θυμόμαστε, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που και ο Δαρείος, μετά την ήττα που υπέστη από τους Έλληνες στον Μαραθώνα, για να μην ξεχνά, έδωσε εντολή στον δούλο του να του λέει κάθε πρωί: "Μένμησο των Αθηναίων, Δέσποτα".

http://www.anixneuseis.gr/?p=67574

Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

Τα όσα παραθέτει ο Robin Sharma είναι ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα και, εν πολλοίς, χρήσιμα:

Robin Sharma: Lessons for Success
Robin S. Sharma  is a Canadian lawyer, leadership expert and famous author of several best sellers, including the widely popular The Monk Who Sold his Ferrari. He was ranked 7th on the international leadership professional gurus chart in 2012, and has appeared on many television and radio programs.
These are his lessons for leadership and success:

1. You can really Lead Without a Title.
2. Knowing what to do and not doing it is the same as not knowing what to do.
3. Give away what you most wish to receive.
4. The antidote to stagnation is innovation.
5. The conversations you are most resisting are the conversations you most need to be having.
6. Leadership is no longer about position – but passion. It's no longer about image but impact. This is Leadership 2.0
7. The bigger the dream, the more important to the team.
8. Visionaries see the "impossible" as the inevitable.
9. All great thinkers are initially ridiculed – and eventually revered.
10. The more you worry about being applauded by others and making money, the less you'll focus on doing the great work that will generate applause. And make you money.
11. To double your net worth, double your self-worth. Because you will never exceed the height of your self-image.
12. The more messes you allow into your life, the more messes will become a normal (and acceptable) part of your life.
13. The secret to genius is not genetics but daily practice married with relentless perseverance.
14. The best leaders lift people up versus tear people down.
15. The most precious resource for business people is not their time. It's their energy. Manage it well.
16. The fears you run from run to you.
17. The most dangerous place is in your safety zone.
18. The more you go to your limits, the more your limits will expand.
19. Every moment in front of a customer is a gorgeous opportunity to live your values.
20. Be so good at what you do that no one else in the world can do what you do.
21. You'll never go wrong in doing what is right.
22. It generally takes about 10 years to become an overnight sensation.
23. Never leave the site of a strong idea without doing something to execute around it.
24. A strong foundation at home sets you up for a strong foundation at work.
25. Never miss a moment to encourage someone you work with.
26. Saying "I'll try" really means "I'm not really committed."
27. The secret of passion is purpose.
28. Do a few things at mastery versus many things at mediocrity.
29. To have the rewards that very few have, do the things that very few people are willing to do.
30. Go where no one's gone and leave a trail of excellence behind you.
31. Who you are becoming is more important than what you are accumulating.
32. Accept your teammates for what they are and inspire them to become all they can be.
33. To triple the growth of your organization, triple the growth of your people.
34. The best leaders are the most dedicated learners. Read great books daily. Investing in your self-development is the best investment you will ever make.
35. Other people's opinions of you are none of your business.
36. Change is hardest at the beginning, messiest in the middle and best at the end.
37. Measure your success by your inner scorecard versus an outer one.
38. Understand the acute difference between the cost of something and the value of something.
39. Nothing fails like success. Because when you are at the top, it's so easy to stop doing the very things that brought you to the top.
40. The best leaders blend courage with compassion.
41. The less you are like others, the less others will like you.
42. You'll never go wrong in doing what's right.
43. Excellence in one area is the beginning of excellence in every area.
44. The real reward for doing your best work is not the money you make but the leader you become.
45. Passion + production = performance.
46. The value of getting to your goals lives not in reaching the goal but what the talents/strengths/capabilities the journey reveals to you.
47. Stand for something. Or else you'll fall for anything.
48. Say "thank you" when you're grateful and "sorry" when you're wrong.
49. Make the work you are doing today better than the work you did yesterday.
50. Small daily – seemingly insignificant – improvements and innovations lead to staggering achievements over time.
51. Peak performers replace depletion with inspiration on a daily basis.
52. Take care of your relationships and the sales/money will take care of itself.
53. You can't be great if you don't feel great. Make exceptional health your #1 priority.
54. Doing the difficult things that you've never done awakens the talents you never knew you had.
55. As we each express our natural genius, we all elevate our world.
56. Your daily schedule reflects your deepest values.
57. People do business with people who make them feel special.
58. All things being equal, the primary competitive advantage of your business will be your ability to grow Leaders Without Titles faster than your industry peers.
59. Treat people well on your way up and they'll treat you well on your way down.
60. Success lies in a masterful consistency around a few fundamentals. It really is simple. Not easy. But simple.
61. The business (and person) who tries to be everything to everyone ends up being nothing to anyone.
62. One of the primary tactics for enduring winning is daily learning.
63. To have everything you want, help as many people as you can possibly find get everything they want.
64. Understand that a problem is only a problem if you choose to view it as a problem (vs. an opportunity).
65. Clarity precedes mastery. Craft clear and precise plans/goals/deliverables. And then block out all else.
66. The best in business spend far more time on learning than in leisure.
67. Lucky is where skill meets persistence.
68. The best Leaders Without a Title use their heads and listen to their hearts.
69. The things that are hardest to do are often the things that are the best to do.
70. Every single person in the world could be a genius at something, if they practiced it daily for at least ten years (as confirmed by the research of Anders Ericsson and others).
71. Daily exercise is an insurance policy against future illness. The best Leaders Without Titles are the fittest.
72. Education is the beginning of transformation. Dedicate yourself to daily learning via books/audios/seminars and coaching.
73. The quickest way to grow the sales of your business is to grow your people.

Η πτώση των οικονομικών μας δυνατοτήτων ειναι εμφανής.

Παραθέτω πιο κάτω ένα κείμενο του Νίκου Δήμου που ανέδειξε και πρόβαλλε ο φίλος Παντελής Κουροπαλάτης:

Για αυτούς που διακηρύσσουν και διαφημίζουν την κοινωνική τους ευαισθησία, αναπαυμένοι στην πολυθρόνα τους, αναρτώ ένα ΥΠΕΡΟΧΟ κείμενο, μήπως γνωρίσουν και κατανοήσουν τί συμβαίνει δίπλα τους:

"Το καμηλό παλτό (09.02.12) του Νίου Δήμου

Η κυρία στεκόταν όρθια έξω από ένα μεγάλο φούρνο στην Κηφισιά. Ήταν ντυμένη απλά αλλά καλόγουστα και φαινόταν σαν να περίμενε κάποιον. Προσπερνώντας, την άκουσα να μου ψιθυρίζει: «Συγγνώμη, πεινάμε».
Σταμάτησα κατάπληκτος, βέβαιος πως δεν είχα ακούσει καλά. Όμως η κυρία, με χαμηλωμένο βλέμμα, επανέλαβε την φράση.
Μπήκα βιαστικός στο φούρνο, αγόρασα, έκανα ψιλά και φεύγοντας της έβαλα στο χέρι ένα μικρό χαρτονόμισμα. Δεν μου πήγε να δώσω κέρμα. Πρόσεξα το χέρι. Ήταν περιποιημένο. Το ψιθυριστό «ευχαριστώ» σχεδόν δεν ακούστηκε.
Το συναπάντημα αυτό με συγκλόνισε σαν γροθιά στο στομάχι. Σίγουρα κάθε φτώχεια είναι οδυνηρή, αλλά η φτώχεια του νεόπτωχου αξιοπρεπούς αστού είναι πιο σκληρή. Δεν έχει μάθει την ένδεια, ζούσε μία καλή ζωή, και ξαφνικά τα χάνει όλα. Ο άλλος, που ζει χρόνια στη φτώχεια, έχει ξεδιπλώσει στρατηγικές και άμυνες τις οποίες ο νεόπτωχος δεν υποψιάζεται καν.
Και ξαφνικά ο νους μου πήγε πολλά χρόνια πίσω. Στο τέλος της φοιτητικής μου ζωής στην Γερμανία συνεργάστηκα σε μία ταινία και είχα κερδίσει αρκετά. Από τα κέρδη μου είχα αγοράσει ένα μεγαλοπρεπές καμηλό παλτό.
Γύρισα στην Ελλάδα, βρέθηκα μέσα σε μία οικογενειακή θύελλα – με αποτέλεσμα ενώ υπηρετώ τη θητεία μου, να πρέπει ταυτόχρονα να κερδίσω τα προς το ζην. Όχι μόνο για μένα αλλά και για την μητέρα μου.
Πέρασα δύσκολα εκείνο το χειμώνα και συχνά κοιμήθηκα νηστικός. Όταν δεν ήμουν υπηρεσία, φορούσα πολιτικά και χτυπούσα πόρτες για δουλειά. Έκανα τα πάντα: μεταφράσεις, μαθήματα, κείμενα, αλληλογραφία.
Θυμάμαι τι ζημιά μου είχε κάνει το καμηλό παλτό. «Μα τι ανάγκη έχεις εσύ;» ο ένας: «Α, θα παίρνεις ακριβά!» ο άλλος. Μέχρι που βρήκα να το πουλήσω και ησύχασα. Μαζί με όσα ξεπουλήσαμε τότε – χαλιά, σερβίτσια, κοσμήματα – έφυγε κι αυτό.
Προσέξτε λοιπόν: η νέα φτώχεια φοράει συχνά καμηλό παλτό. Και ξεγελάει. Αφήστε που κρύβεται διότι ντρέπεται. Δεν έχει το θάρρος της ανάγκης της.
Αναζητήστε την εκεί που δεν την περιμένετε. Δεν ζητιανεύει στις γωνίες, ούτε απαιτεί φανερά. Αλλά ψάχνοντας θα μάθετε για την οικογένεια του απολυμένου πενηντάρη στελέχους που στερείται, που κρυώνει γιατί δεν μπορεί να πληρώσει θέρμανση, που δεν έχει για το χαράτσι και κινδυνεύει να μείνει χωρίς ρεύμα. Κι αν μπορείτε, βοηθείστε. Διακριτικά… "



Τετάρτη 15 Μαΐου 2013


National Museum of  Natural History from Smithsonian Institutution, Washington, D.C.,  U.S.A. 

Έχω την εντύπωση πως το έχω επαναναρτήσει. Παρά ταύτα θεωρώ πως αξίζει τον κόπο (έστω και σε επανάληψη)



ΣΜΙΘΣΟΝΙΑΝ ΜΟΥΣΕΙΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, Ουάσινγκτον, ΗΠΑ.

Εξαιρετικό!!!

Το μουσείο στην οθόνη σας, σε τρία επίπεδα: Ground, First, Second Floor
Χειρισθείτε σωστά τα βέλη πλοήγησης. Ιδιαίτερα 1) για τη μετάβαση σε καθένα από τα τρία πιο πάνω επίπεδα (ορόφους του μουσείου) και   2) για τη διαδοχική αλλαγή σκηνής/εικόνας με εκθέματα (προτελευταίο βέλος δεξιά) “next scene

Σάββατο 11 Μαΐου 2013

Το μουσείο Μπενάκη στην Αθήνα αποτελεί ένα υπόδειγμα.

Στην παρακάτω διεύθυνση μπορείτε να αποκτήσετε γι αυτό επαρκή άποψη.
Αν τυχόν και βρεθείτε στην Αθήνα, μην παραλείψετε να το επισκεφθείτε.

http://www.benaki.gr/

Μου το έστειλε ο αγαπητός φίλος Δημήτρης Εμμανουηλίδης. 
Τον ευχαριστώ. Αγνοώ τον συγγραφέα. 
Επειδή συμμερίζομαι απόλυτα τις απόψεις που καταθέτει σας το παρουσιάζω:

Τρία χρόνια μνημόνιο

Kαθώς συμπληρώθηκαν 3 χρόνια μνημονίου, υπάρχει μια αμηχανία στο πολιτικό σύστημα αλλά συγχρόνως και μια επιτάχυνση του πολιτικού χρόνου. Η αμηχανία είναι μεγαλύτερη στην αντιπολίτευση γιατί η πολιτική της ήταν αυστηρά μονοθεματική, εναντίον της Ευρώπης και των μνημονίων της. Αμηχανία όμως στʼ αλήθεια υπάρχει και στην κυβερνητική παράταξη, η αντιπολίτευση πρέπει να βρει κάτι να πει, η κυβέρνηση να κάνει. Η αλλαγή των δεδομένων ξεκίνησε από την περιπέτεια της Κύπρου και έγινε φανερή με τη χαλαρή στάση της τρόικας στην τελευταία επίσκεψη.

Στην καινούργια περίοδο τα πράγματα έχουν αλλάξει. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αφενός πήρε το μάθημά της από την ελληνική περίπτωση, αφετέρου τα λεφτά τελειώνουν, το πρόβλημα έχει εξαπλωθεί και η διάσωση των αδύναμων μελών δεν μπορεί πια να γίνεται με κάθε κόστος. Στην Κύπρο είπαν εξαρχής: χρειάζεστε 17 δις, εμείς επειδή είμαστε φίλοι και εταίροι μπορούμε να δώσουμε 10. Οι γνωστοί έμποροι της δημαγωγίας προσπάθησαν κι εκεί να ξαναστήσουν το ελληνικό παιχνίδι αλλά ήταν δύσκολο, δεν κράτησε ούτε μια βδομάδα. Τι να πεις; Ανάλγητοι, μου δίνετε μόνο 10 δις, είσαστε ναζί και γκάνγκστερ; Ακόμα και στον πιο ψεκασμένο συμπολίτη μας, αυτό το «μόνο» φαίνεται λίγο παράλογο.

Στην Ελλάδα φτάσαμε στο ίδιο σημείο μετά από 3 χρόνια. Τι μας είχαν πει το 2010; Το χρέος δεν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημά σας. Μάλλον δικό μας πρόβλημα είναι, μη μας παρασύρετε μαζί. Γιʼ αυτό με έναν τρόπο θα το αναλάβουμε, θα διαγράψουμε όσο μπορούμε, θα μεταθέσουμε την πληρωμή του σε 40 χρόνια, θα βάλουμε επιτόκια μικρά, μικρότερα κι απʼ αυτά που δανειζόμαστε κι εμείς οι ίδιοι.

Το μεγάλο σας πρόβλημα όμως είναι ότι χρειάζεται το κράτος σας, έτσι όπως τα κάνατε, 24 δις το χρόνο δανεικά. Και κανείς πια δεν σας δανείζει. Κι επειδή είναι φίλοι και εταίροι, για να μη γίνει απότομο το σοκ, δέχτηκαν να συνεχίσουν να μας δανείζουν μέχρι σταδιακά να μειώσουμε το έλλειμμα, να γίνουμε αυτάρκεις, να ξοδεύουμε όσα έχουμε, να μη χρειαζόμαστε δανεικά. Κι αυτό γίνεται 4 χρόνια τώρα. Μέχρι που έφτασε η ώρα να τελειώσει η ροή χρήματος. Όπως ξέραμε από την αρχή. Αυτές οι δόσεις που παίρνουμε φέτος είναι οι τελευταίες. Λεφτά άλλα για την Ελλάδα, λένε σε όλους τους τόνους, δεν υπάρχουν. Τι να τους κατηγορήσεις; Γιατί μας δίνατε λεφτά μόνο 4 χρόνια; Δηλαδή αυτοί που κατηγορούν την Ευρώπη, γιατί δεν μας λένε πόσα δανεικά χρειάζονται για να συνεχίσουν να ζουν όπως θέλουν; Πόσα χρόνια, 40; Για πάντα;

Η ιστορία των μνημονίων τελειώνει. Από δω και πέρα θα τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας. Κανείς δεν θα μπορεί να εξαπατά τον κόσμο με τους ανάλγητους Ευρωπαίους που θέλουν το κακό μας και μας επιβάλλουν πράγματα για να μας δώσουν τη δόση. Οι δόσεις τελειώνουν. Από δω και πέρα ο καθένας πρέπει να μιλάει για τις δικές του λύσεις. Το παραμύθι της «αντίστασης» τελείωσε. Γιατί πρέπει να βρίσκει και τα λεφτά για όσα υπόσχεται.

Κι έτσι, μετά από έναν κύκλο τρεισήμισι χρόνων, φτάσαμε εκεί που ήμασταν στην αρχή. Στις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό μοντέλο. Στο μέγεθος και στην ποιότητα του κράτους που μπορούμε να έχουμε. Τρία χρόνια, αυτό ακριβώς προσπαθήσαμε να κρύψουμε με τις «μάχες» και την «αντίσταση» εναντίον της Ευρώπης. Προσπαθήσαμε να κρύψουμε ότι το κράτος χρεοκόπησε. Το πολιτικό σύστημα μεταβίβασε τη χρεοκοπία του στην κοινωνία. Προσπάθησε να διατηρήσει το κόστος του κράτους ανέπαφο και φόρτωσε τις ζημιές του στον ιδιωτικό τομέα. Με συνέπεια να τον εξοντώσει. Η ύφεση έγινε τόσο βαθιά και παρατεταμένη γιατί το «αντιμνημονιακό μέτωπο», μέσα κι έξω από την κυβέρνηση, οδήγησε σε ασφυξία τον ιδιωτικό τομέα.

Τα λεφτά, όμως, τελείωσαν. Η Ευρώπη δεν έχει άλλα λεφτά για την Ελλάδα. Μέτρα άλλα δεν μπορούν να βάλουν γιατί δεν έχουν πια απόδοση. Πάνω από 2 εκατομμύρια Έλληνες έχουν οφειλές στην εφορία, 700 χιλιάδες δεν πληρώνουν τους λογαριασμούς στη ΔΕΗ. Όλες οι κάνουλες στέρεψαν. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αν μπορούσαν θα συνέχιζαν με τον ίδιο ρυθμό και συνεργασία την αφαίμαξη. Κατηγορώντας την Ευρώπη. Αλλά δεν μπορούν. Έτσι γυρνάμε αναγκαστικά στο πρόβλημα. Εκεί που είμαστε στην αρχή. Εκεί που θα έπρεπε να αρχίσουμε πριν 3 χρόνια:

Πόσα χρόνια θα κρατήσει ακόμα η απογραφή των ανύπαρκτων συνταξιούχων για να μάθουμε επιτέλους πόσο ματώνουμε για να πληρώνουμε πλαστές συντάξεις; Πότε θα συνεδριάσουν τα πειθαρχικά και τα δικαστήρια για να απομακρυνθούν οι αργόμισθοι και οι επίορκοι από το δημόσιο τομέα; Ως πότε θα διατηρούνται οι χιλιάδες οργανισμοί για να βολεύονται οι κομματικοί στρατοί; Τρία χρόνια από τους χιλιάδες έχουν καταργηθεί 8! Τώρα λένε ότι θα καταργήσουν άλλους 22. Ως πότε οι άνεργοι θα πληρώνουν το Ίδρυμα Μελετών «Ο Γέρος του Μοριά» και τον οργανισμό Ανέγερσης του Μουσείου της Ακρόπολης τρία χρόνια μετά την έναρξη της λειτουργίας του;

Πότε θα γίνει η πρώτη ιδιωτικοποίηση; Πότε θα το πάρουν απόφαση να καταργήσουν τον ορισμό του πελατειακού κράτους, να σταματήσει η φάμπρικα των συμβασιούχων ορισμένου χρόνου ή έργου που με τη συμπαιγνία κομμάτων, δημάρχων, συνδικαλιστικών οργανώσεων, δικαιοσύνης και δικηγορικών γραφείων, παραμένουν μέχρι να μονιμοποιηθούν; Μέχρι πότε θα χρησιμοποιούνται τα κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ανεργία, σε νέες προσλήψεις στο Δημόσιο και στη δημιουργία νέων πελατών που θα διαπραγματεύονται τη μονιμοποίησή τους; Ως πότε θα είναι κλειστές οι αγορές, θα υπάρχουν περιορισμοί στην πώληση της βενζίνης, των καλλυντικών, του ψωμιού, των τσιγάρων, μπας και πέσουν οι τιμές; Πότε θα αφήσουμε επιτέλους τους ανθρώπους να δουλέψουν όπου και όποτε μπορούν να βρουν δουλειά να κάνουν; Πότε θα σταματήσουν οι εξαιρέσεις στο φόρο ακίνητης περιουσίας για να πληρώνουν όλοι από λιγότερο;

Αν πρόσεξες, ξαφνικά, μέσα σε λίγες μέρες, όλα τα ανοιχτά ζητήματα, όλα τα προβλήματα του χρεοκοπημένου μοντέλου βγήκαν στην επιφάνεια. Αυτά που κρύβαμε τρία χρόνια. Ακόμα και τώρα, οι συντηρητικές δυνάμεις και πολιτικοί προσπαθούν να τα αποφύγουν, μιλάνε ακόμα για τη Μέρκελ, για τους ανάλγητους Ευρωπαίους, για τα μνημόνια. Όμως είναι μάταιη η προσπάθεια, γιʼ αυτό βρίσκονται σε τέτοια αμηχανία. Οι δαπάνες του κράτους το 2010 ήταν 114,3 δις. Το 2012 είχαν πέσει μόλις στα 106,2. Τόσα χρόνια αφαίμαξης, χρόνια που διέλυσαν τον παραγωγικό ιστό της χώρας, αυτό κατάφεραν μόνο να περικόψουν απʼ το κράτος; Τώρα ξέρουμε τι σήμαιναν οι μάχες εναντίον της λιτότητας. Βάφτισαν λιτότητα τις μεταρρυθμίσεις, την αντιμετώπιση της λεηλασίας, της διαφθοράς, του πελατειακού κράτους και μετακύλισαν την πραγματική λιτότητα σε όλους τους υπόλοιπους.

Τώρα όμως, έστω και με καθυστέρηση 3 χρόνων που στοίχισε τόσο πολύ στη χώρα, το παραμύθι τελείωσε. Τα προβλήματα είναι μπροστά μας, κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από μειώσεις μισθών και φόρους για να παραστήσει το «φίλο του λαού». Τώρα πρέπει να κάνουμε επιλογές. Και θα φανεί καθαρά ποιοι υπερασπίζονται με πάθος την ακινησία, το χρεοκοπημένο μοντέλο. Κατηγορώντας βέβαια πάντα τη Μέρκελ. Γιατί δεν δίνει κι άλλα δανεικά. Όσοι αρνούνται να κάνουν επιλογές, όσοι ισχυρίζονται ότι μπορεί να μείνουν τα πράγματα όπως ήταν χωρίς αλλαγές, αλλά συγχρόνως κατηγορούν τη λιτότητα, παραλείπουν μονίμως να πουν τι θέλουν. Λένε τι δεν θέλουν, αλλά όχι τι ζητάνε. Γιατί αυτό που ζητάνε είναι λεφτά. Κι άλλα δανεικά. Από αυτούς που κατηγορούν. Αυτό όμως δεν ακούγεται πολύ προοδευτικό και πατριωτικό.

Σάββατο 4 Μαΐου 2013

Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα δημόσια ψηφιακή βιβλιοθήκη. 

Φροντίστε να την επισκεφθείτε...


http://dp.la   

Πέμπτη 2 Μαΐου 2013

Μια αφάνταστη ιστοσελίδα πάνω σε θέματα κλασσικής, κυρίως, μουσικής:



Να σημειωθεί πως θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε.



Ενδιαφέρον Μουσείο με σοβαρές πληροφορίες.

ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΠΑΝΩ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΙΝΑΚΑ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΖΩΓΡΑΦΟΥ!!

________________________________

http://www.mystudios.com/artgallery/