Κατά καιρούς. ως πολίτης τούτης της πόλης, με δεδομένη την αγάπη μου γι αυτήν και με επίγνωση της δεινής οικονομικής πραγματικότητας της χώρας μας, θεωρώ πως έχουμε πλέον, πολύ σοβαρή υποχρέωση να σκεφτόμαστε λύσεις που, από τη μια μεριά θα αλλάξουν την εικόνα καθίζησης που εμφανίζει η πόλη μας και από την άλλη δεν θα επιβαρύνουν τον τόπο με μη παραγωγικά σχέδια, φαραωνικού τύπου, που είδαν το φως της δημοσιότητας τον τελευταίο καιρό. Σε μια, εκ των πραγμάτων, παγκοσμιοποιημένη οικονομία, κάθε πρόταση που δεν παράγει κέρδος, αλλά μονάχα πρόσκαιρη λαϊκή ικανοποίηση, θα πρέπει εκ προοιμίου να απορρίπτεται.
Με αυτά κατά νου σας παραθέτω κάποιες προτάσεις, που κατά
καιρούς δημοσίευσα και που, κάποιες από αυτές, υιοθετήθηκαν στη συνέχεια,
συμπτωματικά, από πλέον αρμόδια χείλη.
Ι.
Η πόλη μας, έχοντας ένα λιμάνι που βρίσκεται ακριβώς στο υπογάστριο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης μπορεί, με κατάλληλο σχεδιασμό αλλά και με βελτίωση των σχετικών υποδομών (που τα τελευταία χρόνια πραγματοποιούνται μεν αλλά με εξαιρετικά αργούς ρυθμούς) να το καταστήσει την μείζονα πύλη εισόδου εμπορευμάτων και όχι μόνον, σχεδόν προς πάσαν Ευρωπαϊκή κατεύθυνση.
Απαιτήσεις για την ανάπτυξη:
α.. Η επίσπευση των εργασιών επέκτασης της 6ης προβλήτας.
β. Περεταίρω ανάπτυξη των δυνατοτήτων του λιμένος και
γ. Δημιουργία ενός σοβαρού κέντρου logistics, είτε επιτοπίως είτε ακόμη και κάπου κοντά στα σύνορα με τη Βουλγαρία ή την FYROM.
δ. Σιδηροδρομική σύνδεση αυτού του κέντρου με τον Δούναβη.
Η παρουσία των υδάτινων δρόμων που ξεκινούν από το Δούναβη, μπορούν να εξυπηρετήσουν ώστε άμεσα, αλλά και γρήγορα, να μεταφέρονται τα εμπορευματοκιβώτια σε οποιοδήποτε μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στο σημείο αυτό εκφράζω την απορία μου για το ότι επιλέχθηκε ο Πειραιάς από την Cosco προς ανάπτυξη και πόσο αυτόβουλη ήταν η κατάληψη του λιμανιού μας, επί 8 περίπου μήνες, την ίδια περίπου εποχή των διαπραγματεύσεων.
ΙΙ.
Η πόλη μας διαθέτει το μοναδικό προνόμιο να υπάρχουν ουσιαστικώς ελεύθερα, στην καρδιά του πολεοδομικού της συγκροτήματος, δυο πολύ μεγάλα οικόπεδα.
Το πρώτο είναι αυτό που στεγάζει τη ΔΕΘ και που παραμένει αναξιοποίητο όλες εκείνες τις μέρες που δεν φιλοξενεί κάποια έκθεση και το δεύτερο είναι το οικόπεδο του Γ’ΣΣ. Θεωρώ, με κάθε επιφύλαξη, πως το εμβαδόν τους είναι περίπου 300-400 στρέμματα.
Αυτά τα συγκεκριμένα και συνεχόμενα οικόπεδα είναι σε άμεση επαφή και σχέση με τα δυο μας Πανεπιστήμια, με το Βυζαντινό Μουσείο, με το Αρχαιολογικό Μουσείο, με το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, με το Πολεμικό Μουσείο, με το Λευκό Πύργο, με την Αψίδα του Γαλερίου, με τη Ροτόντα αλλά επίσης και με λαμπρά παραδείγματα βυζαντινής ναοδομίας όπως ο Ναός του Αγ. Παντελεήμονα, ο Άγιος Νικόλαος ο Ορφανός (μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς), κ.ά..
Εδώ θα πρέπει να συμφωνήσουμε πως η Θεσσαλονίκη μας πρέπει να αλλάξει την εικόνα που έχουν γι αυτήν, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό. Οι εκτάσεις, συνεπώς, αυτές μπορούν να αποτελέσουν την αφορμή για κάτι τέτοιο μια και μέχρι σήμερα παραμένουν, πρακτικά, αναξιοποίητες
Πρόταση:
Να αποφασισθεί και να γίνει ένα σύγχρονο συνεδριακό κέντρο με δυνατότητες ανάληψης διεθνών συνεδρίων – επιμένω στο ΔΙΕΘΝΏΝ συνεδρίων (12-15.000 θέσεις) στον χώρο της ΔΕΘ και ένα 5 αστέρων plus ξενοδοχείο 2-3.000 δωματίων στον χώρο του Γ’ΣΣ. Από τα κτίσματα της ΔΕΘ να διατηρηθούν και, αν είναι δυνατόν να ενταχθούν, ο Πύργος του ΟΤΕ, το Palais des Sports και το κτήριο του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης. Από το χώρο του Γ’ΣΣ να διατηρηθεί , ως πρόσοψη, στο νέο ξενοδοχείο, το παλιό εξαίρετο κτήριο. Η μελέτη για το νέο συνεδριακό κέντρο, όπου θα μπορεί παράλληλα η Hellexpo να στεγάζει και όλες τις κλαδικές της εκθέσεις, θα πρέπει να ανατεθεί σε οίκο που θα πρωτεύσει σε διεθνή διαγωνισμό ώστε να αποτελέσει, αυτό καθ’ εαυτό, σοβαρό αξιοθέατο και πόλο έλξεως τόσο για κάθε επισκέπτη της πόλης όσο και για τους κατοίκους της. Το αυτό θα πρέπει να επιδιωχθεί και με το Ξενοδοχείο. Η μελέτη του περιβάλλοντος χώρου να δώσει, στον κόσμο της πόλης μας, ένα μεγάλο, μητροπολιτικό, πάρκο με υπόγεια διέλευση των υφισταμένων δρόμων και συνένωσή του με το πράσινο του πάρκου της ΧΑΝΘ και την δημιουργία ενός πολιτιστικού περιπάτου που να ενώνει την Ροτόντα με τον Λευκό Πύργο περνώντας από τα δυο Πανεπιστήμιά μας.
Δυνατότητες οικονομικές:
Οι δύσκολοι καιροί δεν επιτρέπουν χρηματοδοτικές ελπίδες από τον κρατικό προϋπολογισμό αλλά ούτε και εθνικές δυνατότητες διατήρησης ροής συνεδρίων. Ένας τέτοιος χώρος θα πρέπει να ανατεθεί σε εταιρείες που ασχολούνται κατ’ αποκλειστικότητα με Συνεδριακό Τουρισμό οι οποίες μπορούν να αναλάβουν, με κατάλληλες μεθοδεύσεις τόσο το σχεδιασμό και τη δημιουργία του όσο και τη λειτουργία του για εύλογο χρονικό διάστημα
Αποτελέσματα για την πόλη:
Αλλαγή του brand name της πόλης μας. Περισσότερες από 3,500 μόνιμες θέσεις εργασίας, Αναζωογόνηση της χειμαζόμενης αγοράς του κέντρου. Ανάπτυξη της περιοχής οδού Ευζώνων. Σοβαρή κίνηση για τα άλλα ξενοδοχεία της Θεσσαλονίκης μια και το προγραμματιζόμενο 5 αστέρων δεν θα καλύπτει, σε καμιά περίπτωση τις ανάγκες ενός παγκόσμιου συνεδρίου (ανάγκη για τουλάχιστον 6-8.000 δωματίων επί πλέον ανά συνέδριο). Υπόγειοι δρόμοι αλλά και υπόγεια parking, σε όλη την περιοχή της ΧΑΝΘ.
ΙΙΙ.
Η πόλη μας, αποτελεί ένα ανοικτό μουσείο Χριστιανικών Ναών της Παλαιολόγειας Αναγέννησης αλλά και διάσημων μνημείων της μακρόχρονης Ρωμαϊκής παρουσίας.
Από εδώ περνούσε η Εγνατία οδός. Τα κάστρα της πόλης, επίσης, αποτελούν ίσως το μεγαλύτερο διασωζόμενο παρόμοιο σύμπλεγμα στη χώρα μας.
Το Βυζαντινό Μουσείο Θεσσαλονίκης είναι ένα από τα αρτιότερα στη χώρα και ασφαλώς μπορεί, με κατάλληλη πολιτική και όχι αναγκαστικά οικονομική υποστήριξη, να εδραιωθεί παγκοσμίως και να αποτελέσει σημείο μείζονος ιστορικής αναφοράς, Επίσης, το αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης στεγάζει εκθέματα διεθνούς ενδιαφέροντος.
Η Μακεδονία είναι ο τόπος από όπου ο Ελληνικός πολιτισμός ξεκίνησε και καταύγασε τον κόσμο. Η δυναμική του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου εμπλούτισε περιοχές, πολύ κοντά στην πόλη μας, με εξόχως σοβαρά και ενδιαφέροντα μνημεία αλλά και πόλεις ολόκληρες.
Οι τάφοι της Βεργίνας, το ανάκτορο της Πέλλας, τα ευρήματα στο Δίον αποτελούν σημεία αναφοράς για όσους ενδιαφέρονται αλλά και για τον “απλά περίεργο” επισκέπτη.
Όλα αυτό το πολιτισμικό προϊόν, με την κατάλληλη προβολή – προώθηση, χωρίς σοβαρές οικονομικές απαιτήσεις, μπορεί να αναδείξει τη Θεσσαλονίκη μας σε ακαταμάχητο πυλώνα ιστορικού – πολιτιστικού τουρισμού και να συμβάλλει, πρακτικώς ανέξοδα, στην ανάπτυξη της πόλης.
Υπάρχουν ασφαλώς και άλλες ιδέες. Ας κάτσουμε να σκεφτούμε, ο καθένας μας κάτι θα βρει. Έτσι ίσως πάψει η Θεσσαλονίκη να είναι μόνον “δυνατότητες” που τις θυμούνται οι επίσημοι Κυριακάς, εορτάς και την ημέρα εγκαινίων της Διεθνούς μας Έκθεσης…..
Ι.
Η πόλη μας, έχοντας ένα λιμάνι που βρίσκεται ακριβώς στο υπογάστριο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης μπορεί, με κατάλληλο σχεδιασμό αλλά και με βελτίωση των σχετικών υποδομών (που τα τελευταία χρόνια πραγματοποιούνται μεν αλλά με εξαιρετικά αργούς ρυθμούς) να το καταστήσει την μείζονα πύλη εισόδου εμπορευμάτων και όχι μόνον, σχεδόν προς πάσαν Ευρωπαϊκή κατεύθυνση.
Απαιτήσεις για την ανάπτυξη:
α.. Η επίσπευση των εργασιών επέκτασης της 6ης προβλήτας.
β. Περεταίρω ανάπτυξη των δυνατοτήτων του λιμένος και
γ. Δημιουργία ενός σοβαρού κέντρου logistics, είτε επιτοπίως είτε ακόμη και κάπου κοντά στα σύνορα με τη Βουλγαρία ή την FYROM.
δ. Σιδηροδρομική σύνδεση αυτού του κέντρου με τον Δούναβη.
Η παρουσία των υδάτινων δρόμων που ξεκινούν από το Δούναβη, μπορούν να εξυπηρετήσουν ώστε άμεσα, αλλά και γρήγορα, να μεταφέρονται τα εμπορευματοκιβώτια σε οποιοδήποτε μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στο σημείο αυτό εκφράζω την απορία μου για το ότι επιλέχθηκε ο Πειραιάς από την Cosco προς ανάπτυξη και πόσο αυτόβουλη ήταν η κατάληψη του λιμανιού μας, επί 8 περίπου μήνες, την ίδια περίπου εποχή των διαπραγματεύσεων.
ΙΙ.
Η πόλη μας διαθέτει το μοναδικό προνόμιο να υπάρχουν ουσιαστικώς ελεύθερα, στην καρδιά του πολεοδομικού της συγκροτήματος, δυο πολύ μεγάλα οικόπεδα.
Το πρώτο είναι αυτό που στεγάζει τη ΔΕΘ και που παραμένει αναξιοποίητο όλες εκείνες τις μέρες που δεν φιλοξενεί κάποια έκθεση και το δεύτερο είναι το οικόπεδο του Γ’ΣΣ. Θεωρώ, με κάθε επιφύλαξη, πως το εμβαδόν τους είναι περίπου 300-400 στρέμματα.
Αυτά τα συγκεκριμένα και συνεχόμενα οικόπεδα είναι σε άμεση επαφή και σχέση με τα δυο μας Πανεπιστήμια, με το Βυζαντινό Μουσείο, με το Αρχαιολογικό Μουσείο, με το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, με το Πολεμικό Μουσείο, με το Λευκό Πύργο, με την Αψίδα του Γαλερίου, με τη Ροτόντα αλλά επίσης και με λαμπρά παραδείγματα βυζαντινής ναοδομίας όπως ο Ναός του Αγ. Παντελεήμονα, ο Άγιος Νικόλαος ο Ορφανός (μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς), κ.ά..
Εδώ θα πρέπει να συμφωνήσουμε πως η Θεσσαλονίκη μας πρέπει να αλλάξει την εικόνα που έχουν γι αυτήν, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό. Οι εκτάσεις, συνεπώς, αυτές μπορούν να αποτελέσουν την αφορμή για κάτι τέτοιο μια και μέχρι σήμερα παραμένουν, πρακτικά, αναξιοποίητες
Πρόταση:
Να αποφασισθεί και να γίνει ένα σύγχρονο συνεδριακό κέντρο με δυνατότητες ανάληψης διεθνών συνεδρίων – επιμένω στο ΔΙΕΘΝΏΝ συνεδρίων (12-15.000 θέσεις) στον χώρο της ΔΕΘ και ένα 5 αστέρων plus ξενοδοχείο 2-3.000 δωματίων στον χώρο του Γ’ΣΣ. Από τα κτίσματα της ΔΕΘ να διατηρηθούν και, αν είναι δυνατόν να ενταχθούν, ο Πύργος του ΟΤΕ, το Palais des Sports και το κτήριο του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης. Από το χώρο του Γ’ΣΣ να διατηρηθεί , ως πρόσοψη, στο νέο ξενοδοχείο, το παλιό εξαίρετο κτήριο. Η μελέτη για το νέο συνεδριακό κέντρο, όπου θα μπορεί παράλληλα η Hellexpo να στεγάζει και όλες τις κλαδικές της εκθέσεις, θα πρέπει να ανατεθεί σε οίκο που θα πρωτεύσει σε διεθνή διαγωνισμό ώστε να αποτελέσει, αυτό καθ’ εαυτό, σοβαρό αξιοθέατο και πόλο έλξεως τόσο για κάθε επισκέπτη της πόλης όσο και για τους κατοίκους της. Το αυτό θα πρέπει να επιδιωχθεί και με το Ξενοδοχείο. Η μελέτη του περιβάλλοντος χώρου να δώσει, στον κόσμο της πόλης μας, ένα μεγάλο, μητροπολιτικό, πάρκο με υπόγεια διέλευση των υφισταμένων δρόμων και συνένωσή του με το πράσινο του πάρκου της ΧΑΝΘ και την δημιουργία ενός πολιτιστικού περιπάτου που να ενώνει την Ροτόντα με τον Λευκό Πύργο περνώντας από τα δυο Πανεπιστήμιά μας.
Δυνατότητες οικονομικές:
Οι δύσκολοι καιροί δεν επιτρέπουν χρηματοδοτικές ελπίδες από τον κρατικό προϋπολογισμό αλλά ούτε και εθνικές δυνατότητες διατήρησης ροής συνεδρίων. Ένας τέτοιος χώρος θα πρέπει να ανατεθεί σε εταιρείες που ασχολούνται κατ’ αποκλειστικότητα με Συνεδριακό Τουρισμό οι οποίες μπορούν να αναλάβουν, με κατάλληλες μεθοδεύσεις τόσο το σχεδιασμό και τη δημιουργία του όσο και τη λειτουργία του για εύλογο χρονικό διάστημα
Αποτελέσματα για την πόλη:
Αλλαγή του brand name της πόλης μας. Περισσότερες από 3,500 μόνιμες θέσεις εργασίας, Αναζωογόνηση της χειμαζόμενης αγοράς του κέντρου. Ανάπτυξη της περιοχής οδού Ευζώνων. Σοβαρή κίνηση για τα άλλα ξενοδοχεία της Θεσσαλονίκης μια και το προγραμματιζόμενο 5 αστέρων δεν θα καλύπτει, σε καμιά περίπτωση τις ανάγκες ενός παγκόσμιου συνεδρίου (ανάγκη για τουλάχιστον 6-8.000 δωματίων επί πλέον ανά συνέδριο). Υπόγειοι δρόμοι αλλά και υπόγεια parking, σε όλη την περιοχή της ΧΑΝΘ.
ΙΙΙ.
Η πόλη μας, αποτελεί ένα ανοικτό μουσείο Χριστιανικών Ναών της Παλαιολόγειας Αναγέννησης αλλά και διάσημων μνημείων της μακρόχρονης Ρωμαϊκής παρουσίας.
Από εδώ περνούσε η Εγνατία οδός. Τα κάστρα της πόλης, επίσης, αποτελούν ίσως το μεγαλύτερο διασωζόμενο παρόμοιο σύμπλεγμα στη χώρα μας.
Το Βυζαντινό Μουσείο Θεσσαλονίκης είναι ένα από τα αρτιότερα στη χώρα και ασφαλώς μπορεί, με κατάλληλη πολιτική και όχι αναγκαστικά οικονομική υποστήριξη, να εδραιωθεί παγκοσμίως και να αποτελέσει σημείο μείζονος ιστορικής αναφοράς, Επίσης, το αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης στεγάζει εκθέματα διεθνούς ενδιαφέροντος.
Η Μακεδονία είναι ο τόπος από όπου ο Ελληνικός πολιτισμός ξεκίνησε και καταύγασε τον κόσμο. Η δυναμική του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου εμπλούτισε περιοχές, πολύ κοντά στην πόλη μας, με εξόχως σοβαρά και ενδιαφέροντα μνημεία αλλά και πόλεις ολόκληρες.
Οι τάφοι της Βεργίνας, το ανάκτορο της Πέλλας, τα ευρήματα στο Δίον αποτελούν σημεία αναφοράς για όσους ενδιαφέρονται αλλά και για τον “απλά περίεργο” επισκέπτη.
Όλα αυτό το πολιτισμικό προϊόν, με την κατάλληλη προβολή – προώθηση, χωρίς σοβαρές οικονομικές απαιτήσεις, μπορεί να αναδείξει τη Θεσσαλονίκη μας σε ακαταμάχητο πυλώνα ιστορικού – πολιτιστικού τουρισμού και να συμβάλλει, πρακτικώς ανέξοδα, στην ανάπτυξη της πόλης.
Υπάρχουν ασφαλώς και άλλες ιδέες. Ας κάτσουμε να σκεφτούμε, ο καθένας μας κάτι θα βρει. Έτσι ίσως πάψει η Θεσσαλονίκη να είναι μόνον “δυνατότητες” που τις θυμούνται οι επίσημοι Κυριακάς, εορτάς και την ημέρα εγκαινίων της Διεθνούς μας Έκθεσης…..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου