Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013


Ένα τραγούδι από την ελληνόφωνη Καλαβρία.
Συγκινητικό, ερωτικό, νοσταλγικό, λυρικό! 
Πανέμορφο! 
Μία κιθάρα, ένας άνθρωπος, πολλά συναισθήματα!


Στην Καλαβρία, υπάρχουν οι περιοχές των ελληνοφώνων. Είναι τα κατάλοιπα της Μεγάλης Ελλάδος.
Όλα τα ονόματα των οδών, κάτω από την ιταλική γραφή, έχουν το όνομα στα Ελληνικά, στον δε κεντρικό κήπο, δέσποζε ένα κτήριο, με μία επιγραφή ανάγλυφη και μέρος του τοίχου, που έγραφε στα Ελληνικά, με κεφαλαία γράμματα, «Ελληνόφωνες σπουδές», είχα συγκινηθεί στο έπακρον.
Σας επισυνάπτω ένα τραγούδι και την μετάφρασή του, ώστε να καταλάβετε την «ομοιότητα» της διαλέκτου, με τα Ελληνικά. 
Μουσική, νοσταλγική... θυμίζει ΕΛΛΑΔΑ.


Έλα, έλα μου κοντά
Εσύ κοπέλλα είσαι από το βουνό
κι εγώ είμαι παιδί απ’ τον γυαλό.
Τώρα που έγινες μεγάλη,
εγώ θέλω να σε παντρευτώ.
Έλα, έλα μου κοντά,
(γιατί) που είμαι μοναχός (δις).
Ο ποταμός, έρχεται από το βουνό
και κατεβαίνει κάτω στον γυαλό.
Όλα τα ψάρια που είναι διψασμένα,
έρχονται να πιούνε γλυκό νερό.
Έλα, έλα μου κοντά,
που είμαι μοναχός (δις).
Όταν έρχεται ο μήνας του Μαΐου,
όλος ο κόσμος φαίνεται χλωρός
και όλα τα πουλάκια τραγουδάμε,
γιατί ήλθε ο καλός καιρός.

Έλα, έλα μου κοντά,
που είμαι μοναχός (δις).
Όταν η ζωή μου γίνει παλιά (όταν γεράσω),
παρακαλώ πάντα τον Χριστό.

Δεν θέλω ούτε να φάω (τρώω) ούτε να πιω (πίνω),
αλλά να κοιμάμαι μόνον με εσένα. (να σε έχω κοντά μου)

Έλα, έλα μου κοντά,
που είμαι μοναχός (δις).


Να σημειωθεί πως μου το έστειλε φίλος αγαπητός, ο Γιώργος Παυλάκος. 
Τον ευχαριστώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου