Η Ελλάδα ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ξένες επενδύσεις! Του Δημήτρη Ρομποτή*

Διάβασα στο Διαδίκτυο – συνεπώς επιφυλάσσομαι για την ακρίβεια των πληροφοριών, αν και η ουσία ενδιαφέρει επί του θέματος – ότι ήθελε ο εμίρης του Κατάρ να κάνη μια μεγάλη επένδυση περιηγητικού ενδιαφέροντος σε μια ομάδα νησίδων μεταξύ Κεφαλλονιάς και Ιθάκης. Παρενέβη όμως το ...Δασαρχείο και του έκοψε τη φόρα, λέγοντας ότι πρόκειται για δασικές εκτάσεις και κανείς δεν έχει δικαίωμα να τις αγγίξη (πριν τις κάψουν επίτηδες για να τις κάνουν οικόπεδα τα οποία θα μοσχοπουλήσουν αργότερα προς ίδιον όφελος).

Δεν γνωρίζω τις λεπτομέρειες της υποθέσεως, ούτε αν πραγματικά εξεδηλώθη τοιούτον ενδιαφέρον από τον μεγαλειότατο. Αυτό που μετράει όμως και αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά είναι το γεγονός ότι η Ελλάς δεν θέλει μεγάλες ξένες επενδύσεις και κάνει ό,τι μπορεί για να τις αποτρέψη! Ας κόπτεται περί του αντιθέτου κι’ας παίρνη σβάρνα τα εμιράτα κάθε Ελληνας πρωθυπουργός ή καθ’ύλην υπουργός! Στην Ελλάδα, όπως έχει συμβεί και στις περισσότερες μετακομμουνιστικές χώρες, υπάρχει ένα διπολικό μονοπώλιο το οποίο διασφαλίζει μόνο τη βιωσιμότητά του σε βάρος της πραγματικής ανάπτυξης και της μεγιστοποίησης της κοινωνικής ευημερίας.

Ο ένας πόλος είναι το αδηφάγο, αλλά ανεγκέφαλο κράτος-επιχειρηματίας που αυτοσυνουσιαζόμενο παράγει διαρκώς προβληματικά παιδιά τα οποία εξακολουθούν να ταΐζονται έως την σήμερον παρά το γεγονός ότι η χώρα έχει χρεοκοπήσει και η ολική κατάρρευση παραμένει ως ρεαλιστική, ίσως η ρεαλιστικότερη, πιθανότητα. Τίποτα από αυτά δεν μετράνε, το κράτος έχει τη δική του δυναμική και συνεχίζει σαν να μην έχει συμβεί τίποτα. Όταν με το καλό φτάσωμε στον γκρεμό, βλέπουμε..

Ο άλλος πόλος είναι ο αμέσως ή εμμέσως κρατικοδίαιτος ιδιωτικός επιχειρηματικός τομέας, τα διάφορα «τζάκια» που έχουν κάνει κάρβουνο την ελληνική ανταγωνιστικότητα. Έχοντας πιάσει θέσεις κλειδιά στην οικονομία και έχοντας καταφέρει να εκβιάζουν μονίμως κυβερνήσεις χάρη στο χρήμα και τα μέσα ενημέρωσης που ελέγχουν. Παρεπιπτόντως, επίκεινται νέες συγχωνεύσεις στον χώρο του ρύπου, συγγνώμη του Τύπου ήθελα να πω, όχι όμως προς παροχήν καλύτερης πληροφορήσεως, αλλά προς άγραν δανείων, αφού ο ένας μόνο με ...ψυχικά μπορεί να μείνη ανοικτός πλέον κι’ας έδενε και έλυνε μέχρι προσφάτως. Το σχέδιο θα προχωρήση και τα δάνεια θα δοθούν με πρόσχημα να σωθούν οι εναπομείνασες θέσεις εργαζομένων στα εν λόγω «μίντια». Ενώ η «κυβέρνηση» έχει τη δυνατότητα να απαλλάξη τον ελληνικό λαό από δύο μεγάλα καρκινώματα, θα δώση τα δάνεια για να εξασφαλίση την υποστήριξή τους, μέχρι να χρειαστούν και νέα δάνεια και να αρχίσουν να φλερτάρουν με τον ΣΥΡΙΖΑ που θα ετοιμάζεται να γίνη η νέα κυβέρνηση μόνο και μόνο επειδή θα είναι η σειρά του!

Πριν μερικά χρόνια, είχα μια συζήτηση με έναν από τους Ρουμάνους ολιγάρχες, από αυτούς που πέσανε σαν τα όρνια κι’αφανίσανε ό,τι άξιζε από τη Ρουμανία του Τσαουσέσκου για μισό κομμάτι ψωμί. Τον είχα ρωτήσει γιατί η τότε ρουμανική κυβέρνηση – την οποία στήριζε – δεν κάνει προσπάθεις να προσελκύση επενδύσεις από την Αμερική, αφού υπήρχαν πολλές ευκαιρίες. «Θα αστειεύεσαι», μου είπε ορθά κοφτά. «Αν καταφέραμε και φάγαμε εμείς είναι επειδή τους κρατήσαμε απέξω»! 

Η ίδια λοιπόν λογική κυριαρχεί στο δίπολο ελληνικό κράτος - κρατικοδίαιτος ιδιωτικός τομέας. Δεν αντέχουν τον ανταγωνισμό, ξέρουν ότι δεν μπορούν να επιβιώσουν με σαφείς κανόνες παιχνιδιού και για αυτό διώχνουν συστηματικά τους επενδυτές. Μην ακούτε πως είναι το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ με τις συγκεντρώσεις, καταλήψεις και δηλώσεις περί επανακρατικοποιήσεων. Αυτοί προσπαθούν πεζοδρομιακά να μπουν στο ίδιο παιχνίδι μόνο και μόνο για να διαιωνίσουν τον φαύλο κύκλο ευελπιστώντας κάποια στιγμή να παίξουν στον σκληρό πυρήνα του. Τις ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα τις διώχνει ο μονοπωλιακός «καπιταλισμός» της που όπως όλα τα άλλα σε «-σμός» της δεν είναι παρά καρικατούρες δάνειων σχημάτων. Όπως και ο «Ελληνισμός» της ...

*Ο Δημήτρης Ρομποτής είναι δημοσιογράφος και εκδότης του περιοδικού ΝΕΟ με έδρα τη Νέα Υόρκη (neomagazine.com).

Σκόπιμα έχω κρατήσει την ορθογραφία του αρθρογράφου.