Παρασκευή 5 Ιουλίου 2013

Κάποιες σκέψεις πάνω στο μείζον πρόβλημα της παιδείας

Ο αγαπητός φίλος, Σπύρος Κιαρτζής, υψηλόβαθμο στέλεχος στον πετρελαϊκό χώρο, δημοσίευσε κάποιες απόψεις πάνω στο μείζον πρόβλημα της παιδείας. Επειδή συμφωνώ μαζί του θεωρώ επιβεβλημένο να τις μοιραστώ μαζί σας:

Εκπαίδευση και ανάπτυξη - μια φιλελεύθερη προσέγγιση, του Σπύρου Κιαρτζή.

• Επενδύω στη γνώση, δημιουργώ ανάπτυξη
• Κοινωνική χειραφέτηση με δράσεις εκπαίδευσης και πολιτισμού
• Δια βίου εκπαίδευση για νέες θέσεις εργασίας

Το νέο μοντέλο εκπαίδευσης θα είναι δυναμικό και θα ενσωματώνει τις απαιτήσεις των σύγχρονων επιχειρήσεων και των τοπικών κοινωνικών αναγκών, παρέχοντας:
α. πρόσβαση στη γνώση για όλους: Υπάρχει ραγδαία αύξηση της διαθέσιμης γνώσης στο διαδίκτυο σε πραγματικό χρόνο. Η περαιτέρω επέκταση της πρόσβασης σε πηγές γνώσης και πληροφορίας θα οδηγήσει σε μια νέα “εκπαιδευτική επανάσταση” μετασχηματίζοντας την κοινωνία μέσα από τη δημιουργία ευκαιριών για χιλιάδες Έλληνες πολίτες.
β. εκπαίδευση που βασίζεται στις ψηφιακές τεχνολογίες: Οι ψηφιακές τεχνολογίες μετασχηματίζουν τον τρόπο παροχής εκπαίδευσης, δημιουργώντας πρόσθετη αξία σε εκπαιδευτές και εκπαιδευόμενους. Εξαλείφονται προβλήματα πρόσβασης απομακρυσμένων χωρικά περιοχών (όπως το εκτεταμένο νησιωτικό σύμπλεγμα του Αρχιπελάγους), ενώ υποστηρίζονται ταυτόχρονα εφαρμογές ανάδρασης, όπως σχολιασμός σε πραγματικό χρόνο και διαδραστικά εκπαιδευτικά εργαλεία.
γ. σύνδεση με τις ανάγκες της αγοράς: Τα νέα προγράμματα σπουδών και οι εκπαιδευτικές διαδικασίες διαφοροποιούνται ώστε να προσεγγίσουν τις ανάγκες της αγοράς, με στόχο τη δημιουργία καινοτόμων προϊόντων και υπηρεσιών ικανών να επιβιώσουν σε περιβάλλον έντονου ανταγωνισμού.
δ. κινητικότητα και ευελιξία: Θα ενισχύσει το συναγωνισμό και την άμιλλα μεταξύ των σπουδαστών προετοιμάζοντάς τους για την αγορά εργασίας και θα δημιουργήσει ευκαιρίες και κουλτούρα συνεργασίας τόσο μεταξύ των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων αλλά και της βιομηχανίας, υποστηρίζοντας την αριστεία.
ε. ανάπτυξη νέων δεξιοτήτων: Απελευθερώνονται δημιουργικές δυνάμεις με την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών, τη διαφοροποίηση των γνώσεων και την απόκτηση νέων δεξιοτήτων, μέσα από εργαλεία συνεχιζόμενης εκπαίδευσης, ώστε να επιτυγχάνονται νέες ευκαιρίες απασχόλησης.

Προτείνουμε μια Νέα Εκπαιδευτική Επανάσταση, ώστε:
- να μετασχηματίσει την ελληνική κοινωνία, αλλάζοντας τη νοοτροπία των Ελλήνων, απελευθερώνοντας τη δημιουργικότητα και εφευρετικότητά τους, εμφυσώντας μια νέα κουλτούρα επιχειρηματικότητας.
- να δημιουργήσει ευκαιρίες για βελτίωση του επιπέδου διαβίωσης και του κοινωνικού πλούτου, αντιμετωπίζοντας την ανεργία, απελευθερώνοντας τις αγορές από πολυδαίδαλες κρατικές ρυθμίσεις παρέχοντας επιλογές με προσανατολισμό στην τεχνολογική ανάπτυξη, που θα μεγιστοποιεί τη συνολική κοινωνική ευημερία.
- να εισαχθεί σε νέες αγορές υπηρεσιών εκπαίδευσης, ιδιαίτερα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση να εκμεταλλευτεί το συγκριτικό πλεονέκτημα της γεωγραφικής θέσης (Βαλκάνια, Μέση Ανατολή, Παρευξείνιες χώρες) παρέχοντας ποιοτικά εκπαιδευτικά προγράμματα προσαρμοσμένα στις πολυπολιτισμικές ιδιαιτερότητες των περιοχών αυτών (ιδιαίτερα επιτυχημένο το παράδειγμα του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδας, κρατικού Πανεπιστημίου που παρέχει μεταπτυχιακά προγράμματα στην αγγλική γλώσσα).
- να δημιουργήσει καινοτομία μέσω του ανταγωνισμού και της αριστείας, απελευθερώνοντας την εφευρετικότητα και τη δημιουργία, απελευθερώνοντας της εφευρετικότητα και τη δημιουργία, υποστηρίζοντας την εξωστρέφεια και την ευελιξία, με προσανατολισμό στα αποτελέσματα.
- να υποστηρίξει την ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση σε απομακρυσμένες χωροταξικά ή κοινωνικά αποκλεισμένες ομάδες, χρησιμοποιώντας ψηφιακές τεχνολογίες και εκπαιδευτικά εργαλεία ανοικτού λογισμικού, εκδημοκρατίζοντας την πρόσβαση στη γνώση για όλους τους πολίτες.
- να αντικαταστήσει το παραδοσιακό μοντέλο επιχειρηματικότητας με σύγχρονα διαδικτυακά εργαλεία, ενισχύοντας την εξωστρέφεια σε αγορές του εξωτερικού, αλλάζοντας τον τρόπο και την αλυσίδα παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών.
- να δημιουργήσει νέες ευκαιρίες χρηματοδότησης μέσω συνεργασιών με τους παραγωγικούς φορείς, χωρίς την επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού, με επιβράβευση της δημιουργίας γνώσης από την αγορά και τη βιομηχανία που θα τη χρησιμοποιήσουν για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και όχι μόνον. Αφορά τη μετάβαση σε ένα νέο μοντέλο χρηματοδότησης, που εξοικονομεί κρατικούς πόρους και συνδέεται με την αποδοτικότητα των νέων γνώσεων, προϊόντων και υπηρεσιών στην επιχειρηματική κοινότητα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου